.png "English"){kind=small}
Η αύρα της Ιστορίας
Eνα κάστρο στην ξηρά και ένα στη θάλασσα παραπέμπουν ευθέως στη μακραίωνη ιστορία της πόλης που υπήρξε πρωτεύουσα της Ελλάδας. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το Ναύπλιο και πόλη των κάστρων, αλλά δεν είναι μόνο αυτά που καθορίζουν την ουσία αυτού του μοναδικού πόλου έλξης επισκεπτών απ' όλο τον κόσμο. Σήμερα, η νεοκλασική αρχιτεκτονική έρχεται να δέσει με την ενετική αισθητική παρέμβαση, αλλά και τα σημάδια της τουρκικής κατοχής, και να δημιουργήσει ένα χάρμα οφθαλμών που γοητεύει μικρούς και μεγάλους. Οι τελευταίοι θα νιώσουν σίγουρα να ξυπνούν μέσα τους οι αναμνήσεις των σχολικών εκδρομών και δεν θα διστάσουν να περιπλανηθούν, μαζί με τους νεότερους, στον γραφικό ρομαντισμό της ιστορικής αυτής πόλης.
Μπούρτζι
Ο Ναύπλιος, γιος του Ποσειδώνα και της Δαναΐδας Αμυμώνης, είναι σύμφωνα με το μύθο ο οικιστής της αρχαίας πόλης Ναυπλίας και κατά συνέπεια... υπεύθυνος για το όνομά της. Χτισμένο στην ανατολική πλευρά του μυχού του Αργολικού κόλπου, το Ναύπλιο υπήρξε κατά τη Μυκηναϊκή εποχή ισχυρό ναυτικό κράτος με τείχος στο βράχο της Ακροναυπλίας, ενώ στη διάρκεια του Μεσαίωνα γνώρισε την κυριαρχία των Βυζαντινών, των Ενετών, των Φράγκων και των Τούρκων.
Στους Δυτικούς οφείλει την ύπαρξή του το Μπούρτζι, που χτίστηκε από τον Ιταλό μηχανικό Gabello το 1473 και αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης. Πρόκειται για ένα μικρό οχυρό, όπως άλλωστε υποδηλώνει και το όνομά του (bourdzi στα Τουρκικά θα πει νησί-φρούριο), χτισμένο πάνω στο μικρό νησάκι των Αγίων Θεοδώρων, γύρω στα 300 μέτρα από την ακτή. Το ρόλο που έπαιξε το Μπούρτζι τον αντιλαμβανόμαστε καλύτερα αν έχουμε υπόψη το γεγονός ότι παλιότερα η είσοδος του όρμου έκλεινε με κινητή αλυσίδα και το «Porto Gardena», το λιμάνι της αλυσίδας, όπως ονομαζόταν τότε το λιμάνι του Ναυπλίου, γινόταν ένα σίγουρο αγκυροβόλιο.
Στη δεκαετία του 1930 έγινε κέντρο του Οργανισμού Τουρισμού, ενώ μερικές δεκαετίες αργότερα λειτούργησε σαν ξενοδοχείο πολυτελείας, για να φτάσει στις μέρες μας να αποτελεί τόπο διεξαγωγής πολλών μουσικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ακροναυπλία και Παλαμήδι
Η Ακροναυπλία, η Ακρόπολη του Ναυπλίου, είναι το φρούριο που χτίστηκε από τους Φράγκους για να περάσει στα χέρια των Βυζαντινών και μετά, των Τούρκων. Σε εποχές δύσκολες έπαιξε τον άσχημο ρόλο της φυλακής για πολιτικούς κρατούμενους, αλλά σήμερα στη θέση των φυλακών υπάρχει πολυτελές ξενοδοχείο και ο βράχος της Ακροναυπλίας προσφέρει ειρηνικά στον επισκέπτη πανοραμική και εξαίρετη θέα προς την Παλιά Πύλη, το Μπούρτζι, τον Αργολικό κόλπο και τις ομορφιές της παραλίας της Αρβανιτιάς.
Το Παλαμήδι, με το επιβλητικό κάστρο που δεσπόζει πάνω από το Ναύπλιο, αποτελεί ένα ακόμα σημείο αναφοράς της πόλης, ήταν δε το τελευταίο σημαντικό οχυρωματικό έργο στη μακρόχρονη ιστορία της Ενετοκρατίας.
Τα 857 σκαλοπάτια που πρέπει να ανέβετε, αν θελήσετε να φτάσετε σε αυτό με τα πόδια, είναι σίγουρα μια πρόκληση για τη φυσική σας κατάσταση, αλλά για τους λιγότερο θαρραλέους υπάρχει και εύκολη πρόσβαση με αυτοκίνητο. Η θέα απλώς εκπληκτική, με το Ναύπλιο, την Ακροναυπλία, τη θάλασσα και τον αργολικό κάμπο κυριολεκτικά «στο πιάτο».
Παλιά Πόλη
Χτισμένη στη βάση του Μεγάλου Βράχου, η Παλιά Πόλη του Ναυπλίου είναι από μόνη της μια πρόκληση για τον επισκέπτη. Ο περίπατος στα σοκάκια, στις γεμάτες σκαλοπάτια ανηφοριές που οδηγούν στις πάνω γειτονιές, στις ιστορικές πλατείες, ισοδυναμεί με ξεφύλλισμα σελίδων βιβλίου της ελληνικής Ιστορίας. Και όταν κάποια στιγμή φτάσεις στην είσοδο του Αγ. Σπυρίδωνα, εκεί που ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας θα συναντούσε το θάνατο στα πρόσωπα των Μαυρομιχάληδων, το 1831 -τρία χρόνια μετά την άφιξή του στην πόλη- δεν μπορείς να μην αναλογιστείς πόσο βασανιστική ήταν η πορεία προς τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από το ενδιαφέρον που έχει ο καθένας για την Ιστορία, ο περίπατος δεν παύει να είναι μια υπέροχη εμπειρία με όμορφες εικόνες. Η Πύλη της Ξηράς, το Δικαστικό Μέγαρο, το σπίτι του Νικηταρά, η Πλατεία των Τριών Ναυάρχων - νικητών του Ναυαρίνου (Κόδριγκτων, Δεριγνύ και Χέιδεν), με το μνημείο του Δ. Υψηλάντη και το κτίριο του πρώτου ελληνικού γυμνασίου, αποτελούν μερικά μόνο από τα αξιοθέατα της πόλης. Βασικός σταθμός ενός περιπάτου και η χαρακτηριστικά γραφική Πλατεία Συντάγματος, όπου βρίσκονταν οι οικίες πολλών αγωνιστών του 1821. Εδώ θα δείτε και το Τριανόν, που επί τουρκοκρατίας ήταν τζαμί και το 1826 φιλοξένησε τους μαθητές του A΄΄ Αλληλοδιδακτικού Σχολείου στην Ελλάδα.
Η πρόσβαση
Το αν θα προτιμήσει κανείς τον σύντομο δρόμο ή αν θα προτιμήσει να απολαύσει τη διαδρομή προς την... Ιθάκη, ως άλλος Οδυσσέας, είναι θέμα φιλοσοφίας. Η ευθεία διαδρομή, πάντως, των 147 χιλιομέτρων από την Αθήνα μέχρι το Ναύπλιο είναι στο μεγαλύτερό της μέρος κλειστός αυτοκινητόδρομος. Εύκολη, επομένως, η πρόσβαση με αυτοκίνητο μέσω των εθνικών οδών Αθηνών-Κορίνθου και Κορίνθου-Τριπόλεως (από τον κόμβο της Στέρνας), με τη διάρκεια της διαδρομής αυτής να περιορίζεται σε περίπου 1,5 έως 2,0 ώρες, ανάλογα με το ρυθμό που θα επιλέξετε.
Οι Θεσσαλονικείς που θα θελήσουν να επισκεφτούν το Ναύπλιο και θα έχουν μπροστά τους 661 χιλιόμετρα να διανύσουν, δύσκολα θα μπουν στον πειρασμό των δύο εναλλακτικών διαδρομών που μπορεί κανείς να επιλέξει μετά το «αυλάκι». Οι Αθηναίοι έχουν όμως πάντα την επιλογή είτε να πάρουν το δρόμο προς την Επίδαυρο και να απολαύσουν μια όμορφη διαδρομή με θέα (σε ένα μεγάλο μέρος της) στο Σαρωνικό, είτε να κατευθυνθούν προς Τρίπολη και να απολαύσουν την κατάβαση προς το Ναύπλιο, με θέα στον Αργολικό κόλπο αυτή τη φορά. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα την πρώτη, που προσφέρει περισσότερες δυνατότητες για στάσεις σε τοποθεσίες αξιοσημείωτης ομορφιάς και αδιαμφισβήτητου ιστορικού ενδιαφέροντος.
Αξίζει να δείτε:
• Το Αρχαιολογικό Μουσείο, με τα σπουδαία ευρήματα της Προϊστορικής και Μυκηναϊκής Περιόδου, στην Πλατεία Συντάγματος. Χτίστηκε στα χρόνια της δεύτερης Ενετοκρατίας (1686 - 1715) και συγκεκριμένα το 1713, κατά τη διάρκεια της εξουσίας του Agostino Sagredo.
• Το Πολεμικό Μουσείο, που είναι παράρτημα του Πολεμικού Μουσείου της Αθήνας και φιλοξενείται στο κτίριο που ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε διαλέξει για να στεγάσει τη Σχολή Ευελπίδων το 1828.
• Το Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου, που ιδρύθηκε το 1974 και ανήκει στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα.
• Το Μουσείο Παιδικής Ηλικίας ο «Σταθμός», που φιλοξενείται στην αποθήκη του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού.
πηγή : Εφημερίδα "Η Καθημερινή", Μάϊος 2009
Eνα κάστρο στην ξηρά και ένα στη θάλασσα παραπέμπουν ευθέως στη μακραίωνη ιστορία της πόλης που υπήρξε πρωτεύουσα της Ελλάδας. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το Ναύπλιο και πόλη των κάστρων, αλλά δεν είναι μόνο αυτά που καθορίζουν την ουσία αυτού του μοναδικού πόλου έλξης επισκεπτών απ' όλο τον κόσμο. Σήμερα, η νεοκλασική αρχιτεκτονική έρχεται να δέσει με την ενετική αισθητική παρέμβαση, αλλά και τα σημάδια της τουρκικής κατοχής, και να δημιουργήσει ένα χάρμα οφθαλμών που γοητεύει μικρούς και μεγάλους. Οι τελευταίοι θα νιώσουν σίγουρα να ξυπνούν μέσα τους οι αναμνήσεις των σχολικών εκδρομών και δεν θα διστάσουν να περιπλανηθούν, μαζί με τους νεότερους, στον γραφικό ρομαντισμό της ιστορικής αυτής πόλης.
Μπούρτζι
Ο Ναύπλιος, γιος του Ποσειδώνα και της Δαναΐδας Αμυμώνης, είναι σύμφωνα με το μύθο ο οικιστής της αρχαίας πόλης Ναυπλίας και κατά συνέπεια... υπεύθυνος για το όνομά της. Χτισμένο στην ανατολική πλευρά του μυχού του Αργολικού κόλπου, το Ναύπλιο υπήρξε κατά τη Μυκηναϊκή εποχή ισχυρό ναυτικό κράτος με τείχος στο βράχο της Ακροναυπλίας, ενώ στη διάρκεια του Μεσαίωνα γνώρισε την κυριαρχία των Βυζαντινών, των Ενετών, των Φράγκων και των Τούρκων.
Στους Δυτικούς οφείλει την ύπαρξή του το Μπούρτζι, που χτίστηκε από τον Ιταλό μηχανικό Gabello το 1473 και αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης. Πρόκειται για ένα μικρό οχυρό, όπως άλλωστε υποδηλώνει και το όνομά του (bourdzi στα Τουρκικά θα πει νησί-φρούριο), χτισμένο πάνω στο μικρό νησάκι των Αγίων Θεοδώρων, γύρω στα 300 μέτρα από την ακτή. Το ρόλο που έπαιξε το Μπούρτζι τον αντιλαμβανόμαστε καλύτερα αν έχουμε υπόψη το γεγονός ότι παλιότερα η είσοδος του όρμου έκλεινε με κινητή αλυσίδα και το «Porto Gardena», το λιμάνι της αλυσίδας, όπως ονομαζόταν τότε το λιμάνι του Ναυπλίου, γινόταν ένα σίγουρο αγκυροβόλιο.
Στη δεκαετία του 1930 έγινε κέντρο του Οργανισμού Τουρισμού, ενώ μερικές δεκαετίες αργότερα λειτούργησε σαν ξενοδοχείο πολυτελείας, για να φτάσει στις μέρες μας να αποτελεί τόπο διεξαγωγής πολλών μουσικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ακροναυπλία και Παλαμήδι
Η Ακροναυπλία, η Ακρόπολη του Ναυπλίου, είναι το φρούριο που χτίστηκε από τους Φράγκους για να περάσει στα χέρια των Βυζαντινών και μετά, των Τούρκων. Σε εποχές δύσκολες έπαιξε τον άσχημο ρόλο της φυλακής για πολιτικούς κρατούμενους, αλλά σήμερα στη θέση των φυλακών υπάρχει πολυτελές ξενοδοχείο και ο βράχος της Ακροναυπλίας προσφέρει ειρηνικά στον επισκέπτη πανοραμική και εξαίρετη θέα προς την Παλιά Πύλη, το Μπούρτζι, τον Αργολικό κόλπο και τις ομορφιές της παραλίας της Αρβανιτιάς.
Το Παλαμήδι, με το επιβλητικό κάστρο που δεσπόζει πάνω από το Ναύπλιο, αποτελεί ένα ακόμα σημείο αναφοράς της πόλης, ήταν δε το τελευταίο σημαντικό οχυρωματικό έργο στη μακρόχρονη ιστορία της Ενετοκρατίας.
Τα 857 σκαλοπάτια που πρέπει να ανέβετε, αν θελήσετε να φτάσετε σε αυτό με τα πόδια, είναι σίγουρα μια πρόκληση για τη φυσική σας κατάσταση, αλλά για τους λιγότερο θαρραλέους υπάρχει και εύκολη πρόσβαση με αυτοκίνητο. Η θέα απλώς εκπληκτική, με το Ναύπλιο, την Ακροναυπλία, τη θάλασσα και τον αργολικό κάμπο κυριολεκτικά «στο πιάτο».
Παλιά Πόλη
Χτισμένη στη βάση του Μεγάλου Βράχου, η Παλιά Πόλη του Ναυπλίου είναι από μόνη της μια πρόκληση για τον επισκέπτη. Ο περίπατος στα σοκάκια, στις γεμάτες σκαλοπάτια ανηφοριές που οδηγούν στις πάνω γειτονιές, στις ιστορικές πλατείες, ισοδυναμεί με ξεφύλλισμα σελίδων βιβλίου της ελληνικής Ιστορίας. Και όταν κάποια στιγμή φτάσεις στην είσοδο του Αγ. Σπυρίδωνα, εκεί που ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας θα συναντούσε το θάνατο στα πρόσωπα των Μαυρομιχάληδων, το 1831 -τρία χρόνια μετά την άφιξή του στην πόλη- δεν μπορείς να μην αναλογιστείς πόσο βασανιστική ήταν η πορεία προς τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από το ενδιαφέρον που έχει ο καθένας για την Ιστορία, ο περίπατος δεν παύει να είναι μια υπέροχη εμπειρία με όμορφες εικόνες. Η Πύλη της Ξηράς, το Δικαστικό Μέγαρο, το σπίτι του Νικηταρά, η Πλατεία των Τριών Ναυάρχων - νικητών του Ναυαρίνου (Κόδριγκτων, Δεριγνύ και Χέιδεν), με το μνημείο του Δ. Υψηλάντη και το κτίριο του πρώτου ελληνικού γυμνασίου, αποτελούν μερικά μόνο από τα αξιοθέατα της πόλης. Βασικός σταθμός ενός περιπάτου και η χαρακτηριστικά γραφική Πλατεία Συντάγματος, όπου βρίσκονταν οι οικίες πολλών αγωνιστών του 1821. Εδώ θα δείτε και το Τριανόν, που επί τουρκοκρατίας ήταν τζαμί και το 1826 φιλοξένησε τους μαθητές του A΄΄ Αλληλοδιδακτικού Σχολείου στην Ελλάδα.
Η πρόσβαση
Το αν θα προτιμήσει κανείς τον σύντομο δρόμο ή αν θα προτιμήσει να απολαύσει τη διαδρομή προς την... Ιθάκη, ως άλλος Οδυσσέας, είναι θέμα φιλοσοφίας. Η ευθεία διαδρομή, πάντως, των 147 χιλιομέτρων από την Αθήνα μέχρι το Ναύπλιο είναι στο μεγαλύτερό της μέρος κλειστός αυτοκινητόδρομος. Εύκολη, επομένως, η πρόσβαση με αυτοκίνητο μέσω των εθνικών οδών Αθηνών-Κορίνθου και Κορίνθου-Τριπόλεως (από τον κόμβο της Στέρνας), με τη διάρκεια της διαδρομής αυτής να περιορίζεται σε περίπου 1,5 έως 2,0 ώρες, ανάλογα με το ρυθμό που θα επιλέξετε.
Οι Θεσσαλονικείς που θα θελήσουν να επισκεφτούν το Ναύπλιο και θα έχουν μπροστά τους 661 χιλιόμετρα να διανύσουν, δύσκολα θα μπουν στον πειρασμό των δύο εναλλακτικών διαδρομών που μπορεί κανείς να επιλέξει μετά το «αυλάκι». Οι Αθηναίοι έχουν όμως πάντα την επιλογή είτε να πάρουν το δρόμο προς την Επίδαυρο και να απολαύσουν μια όμορφη διαδρομή με θέα (σε ένα μεγάλο μέρος της) στο Σαρωνικό, είτε να κατευθυνθούν προς Τρίπολη και να απολαύσουν την κατάβαση προς το Ναύπλιο, με θέα στον Αργολικό κόλπο αυτή τη φορά. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα την πρώτη, που προσφέρει περισσότερες δυνατότητες για στάσεις σε τοποθεσίες αξιοσημείωτης ομορφιάς και αδιαμφισβήτητου ιστορικού ενδιαφέροντος.
Αξίζει να δείτε:
• Το Αρχαιολογικό Μουσείο, με τα σπουδαία ευρήματα της Προϊστορικής και Μυκηναϊκής Περιόδου, στην Πλατεία Συντάγματος. Χτίστηκε στα χρόνια της δεύτερης Ενετοκρατίας (1686 - 1715) και συγκεκριμένα το 1713, κατά τη διάρκεια της εξουσίας του Agostino Sagredo.
• Το Πολεμικό Μουσείο, που είναι παράρτημα του Πολεμικού Μουσείου της Αθήνας και φιλοξενείται στο κτίριο που ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε διαλέξει για να στεγάσει τη Σχολή Ευελπίδων το 1828.
• Το Λαογραφικό Μουσείο Ναυπλίου, που ιδρύθηκε το 1974 και ανήκει στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ιδρυμα.
• Το Μουσείο Παιδικής Ηλικίας ο «Σταθμός», που φιλοξενείται στην αποθήκη του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού.
πηγή : Εφημερίδα "Η Καθημερινή", Μάϊος 2009