.png "English"){kind=small}
Στις 25 Ιανουαρίου του 1833 μια νέα σελίδα άνοιγε στη νεότερη ελληνική Ιστορία. Αποβιβαζόταν στο Ναύπλιο ο 17χρονος Όθων, συνοδευόμενος από τριμελή αντιβασιλεία Βαβαρών, η οποία θα κυβερνούσε έως την ενηλικίωσή του (1835). Είχε προηγηθεί στις 18 Ιανουαρίου –ημέρα κατά την οποία η βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη», που μετέφερε τον Όθωνα, αγκυροβόλησε στο Ναύπλιο– ανακοίνωση της Διοικητικής Επιτροπής, η οποία αποτελούνταν από τους Α. Ζαΐμη, Ι. Κωλέττη και Α. Μεταξά, «προς όλους τους Έλληνας»:
«Τέλος πάντων η θεία πρόνοια έφερεν εις τους κόλπους της πατρίδος τον κοινόν πατέρα των Ελλήνων». Και συνεχίζει τονίζοντας πως έφτασε η «ημέρα αναγεννήσεως διά το Έθνος, ημέρα φέρουσα τον αειθαλή στέφανον των πολυετών και πολυπόνων αγώνων του».
Τη φρεγάτα συνόδευε μια γαλλική κορβέτα («Κορνηλία») και 43 φορτηγά πλοία που μετέφεραν τα βαβαρικά στρατεύματα, περίπου τέσσερις χιλιάδες άνδρες. Η πρώτη συνάντηση μελών της Διοικητικής Επιτροπής με τον Όθωνα έγινε στη φρεγάτα. Ένα από τα πρώτα ερωτήματα που απηύθυνε γαλλιστί ο Όθων στον Ι. Ρίζο ήταν αν υπάρχουν ακόμη σχολεία στο Μεσολόγγι!
«Υπάρχουν, Μεγαλειότατε, πλην ερείπια», είπε ο Ρίζος.
«Τα ερείπια όμως αυτά είναι η δόξα της Ελλάδος», συμπλήρωσε ο Όθων. Τα στρατεύματα αποβιβάστηκαν στις 23 Ιανουαρίου, ενώ η ημέρα αποβίβασης του Όθωνα καταγράφηκε ως μία από τις λαμπρότερες της χώρας. Παρατεταγμένα τα βαβαρικά στρατεύματα, είκοσι ένας κανονιοβολισμοί, ενθουσιώδεις λαϊκοί πανηγυρισμοί, αυθόρμητοι και εγκάρδιοι. «Τετρακοσίων χρόνων επώδυνον δουλείαν, δωδεκαετείς κινδύνους, φόβους, πληγάς, σφαγάς, αιχμαλωσίας, απαγωγάς, λεηλατισμούς, πυρπολισμούς, όλα σήμερα τα λησμονεί η Ελλάς», είπε στο νεαρό βασιλιά ένας από τους ιεροκήρυκες από τον άμβωνα του Αγίου Γεωργίου. Τα επόμενα 29 χρόνια η μορφή του Όθωνα δέσποζε στη ζωή του μικρού ελληνικού βασιλείου.