Ναύπλιο

Η πιο διαδεδομένη εκδοχή θέλει την αργολική πρωτεύουσα να «βαφτίστηκε» από τον Ναύπλιο, γιο του Ποσειδώνα που φέρεται να ίδρυσε την Ναυπλία. Αρχαίες πηγές, ωστόσο, υποστηρίζουν πως το τοπωνύμιο «Ναυπλία» προϋπήρχε του μυθικού ήρωα, και πως αναφέρεται στο «καλό αραξοβόλι» που προσέφερε στα καράβια (εκ του ναύς και πλέω).

13/4/09

Δημοτική Βιβλιοθήκη "Παλαμήδης"

Η Βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το 1951 από τον Προοδευτικό Σύλλογο Ναυπλίου "Ο Παλαμήδης". Το 1952, με ενέργειες του Συλλόγου, έγινε δημόσια και λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων.
Το κτίριο της Βιβλιοθήκης είναι ένα νεοκλασικό (το παλιό Παρθεναγωγείο του Ναυπλίου στη συμβολή των οδών Κωλέττη και Αμαλίας) που χτίστηκε το 1887. Τους τοίχους του κοσμούν έργα διάσημων Ελλήνων ζωγράφων ενώ τα ράφια του περιέχουν σήμερα 15.000 τόμους βιβλίων γενικού περιεχομένου. Εκτός όμως από αυτά τα βιβλία, η αίθουσα "Κυριακοπούλου" της Βιβλιοθήκης περιέχει μια πλήρη σειρά νομικών συγγραμμάτων, μια βιβλιογραφία των τελευταίων 50 ετών.
Στο κτίριο της Βιβλιοθήκης βρίσκεται και η μεγάλη αίθουσα διαλέξεων, όπου διοργανώνονται ομιλίες, διαλέξεις, σεμινάρια, ημερίδες, συμπόσια, εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής.
Την αίθουσα της Βιβλιοθήκης κοσμούν οι προτομές της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, η οποία έλαβε ενεργό μέρος στη Ναυτιλιακή Επανάσταση του 1862, και του Δημάρχου Ναυπλιέων (1946-1966) Δημητρίου Σαγιά, αναμορφωτή της πόλης την περίοδο εκείνη.
Στην είσοδο της Βιβλιοθήκης βρίσκεται η προτομή του Α. Αναπλιώτη (Αντώνη Λεκόπουλου, 1866-1951), βάρδου του Αναπλιού, ο οποίος ύμνησε το Ναύπλιο σε πολυάριθμα ποιήματα.